วันพฤหัสบดีที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2559

ทรงพระเจริญ


เก้ามิถุนาเวียนมาในครานี้ 
เป็นโอกาสอันดียิ่งนักหนา
วันเถลิงถวัลยราชสมบัติมา
องค์จักราภูมิพลของคนไทย

ธ ทรงเป็นร่มใจไทยทั้งชาติ
ธ ทรงช่วยปวงราษฎร์ไม่หวั่นไห
แม้อยู่เหนือใต้แดนเขตแคว้นใด
พระเมตตาแผ่ไปไกลให้ทุกคน

เก้ามิถุนาเวียนมาในครานี้
เราน้องพี่คนไทยทุกแห่งหน
ขอก้มกราบองค์สมเด็จภูมิพล
ผู้เปี่ยมล้นพระเมตตาบารมี

ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ
ลูกจะเดินตามรอยเท้าพ่อคนนี
จะตั้งใจปฏิบัติตนเป็นคนดี
ให้สมที่เป็นคนของพระราชา...

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดช
ข้าพระพุทธเจ้า เพจสถานีไออุ่น
และเพจ 52 สัปดาห์ที่ฉันจะอ่านหนังสือ

#สถานีไออุ่น #52สัปดาห์ที่ฉันจะอ่านหนังสือ

ขอบคุณภาพจาก www.baannada.com

วันอาทิตย์ที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2559

ถ่ายรูปเธอทีไร เผลอยิ้มตามไปทุกที^^


เคยเป็นเหมือนกันไหม เวลาถ่ายรูปมักจะยิ้มตามไปด้วยทุกที ทั้งๆ ตัวเองก็ไม่ได้อยู่ในเฟรมด้วยสักหน่อย

แต่พอเห็นรอยยิ้มคนในนั้น มันก็อดยิ้มตามไม่ได้ รอยยิ้มที่สดใส สนุกสนาน รอยยิ้มแบบนั้นน่ะ น่ารักมากเลยนะ แม้ว่าเขาเหล่านั้นจะยิ้มให้กล้อง ไม่ใช่คนที่อยู่หลังกล้องเช่นเราก็ตาม แต่แค่ได้เก็บภาพประทับใจนี้ไว้ มันก็ดีมากแล้วล่ะเนอะ
บางทีนี่คงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เราชอบถ่ายรูปก็เป็นได้ เพราะเราชอบที่จะเห็นรอยยิ้มสดใส แบบนั้นยังไงล่ะ^^

มองกล้องนะคะ 123 แชะ (แต่ปกติเราไม่ชอบนับหรอก ชอบถ่ายทีเผลอมากกว่า ได้ฟิลกว่าเยอะ^^)

#รอยยิ้ม #กล้อง #ถ่ายภาพ #สถานีไออุ่น


ปล. หลักๆ ตุ๊กจะอัพงานเขียนในแฟนเพจสถานีไออุ่นนะคะ มีเวลาว่างออนในคอมถึงจะมาอัพในนี้ย้อนหลัง แต่ถ้าเพื่อนๆ คนไหนอยากอ่านก่อน แวะไปทักทายที่เพจสถานีไออุ่นได้นะคะ ยินดีต้อนรับมากๆ ค่ะ ทุกเวลาเลย^^

ไม่เป็นไร ฉันสบายดี


'ฉัน...สบายดี' บางคนพูดคำนี้เพราะต้องการสร้างกำลังใจ

'ฉัน...สบายดี' บางคนพูดคำนี้เพราะไม่อยากให้ใครเป็นห่วง

'ฉัน...สบายดี' บางคนพูดคำนี้เพราะไม่อยากอ่อนแอให้ใครเห็น

'ฉัน...สบายดี' บางคนพูดคำนี้เพราะรู้ว่าต่อให้พูดคำอื่นไป ผลก็ออกมาไม่ต่างจากเดิม
.
.
.

ไม่เป็นไร ฉัน...สบายดี

#สถานีไออุ่น

ความทรงจำสีจาง


สวัสดีความทรงจำ เราเจอกันอีกแล้วนะ^^

ตั้งแต่เล็กจนโต ชีวิตคนเรามักจะเจอเรื่องราวต่างๆ มากมาย สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ยิ้มบ้าง ร้องไห้บ้าง คละเคล้ากันไป แต่พอเวลาเลยผ่าน ความรู้สึกนั้นก็ค่อยๆ เลือนหาย กลายเป็นความทรงจำสีจาง ที่แทบไม่มีความสำคัญอะไร จางจนบางครั้ง เราแทบจะลืมไปว่ามีเหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นในชีวิต

แต่แล้ววันหนึ่งก็มีใครบางคนผ่านเข้ามา มาทำให้ภาพความทรงจำสีจางค่อยๆ ชัดขึ้น วันนั้นเราถึงได้รู้ว่า เราไม่ได้ลืมมันจริงๆ เลยสักครั้ง เราเพียงแค่อาจต้องการบางอย่างเข้ามาช่วยย้ำเตือนก็เท่านั้นเอง

แต่ถ้าถามว่ารู้สึกแย่ไหมกับการนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา สำหรับเราตอบได้เลยว่า 'ไม่' เรื่องไม่ดี มันทำให้รู้สึกว่าตัวเองเก่งจังที่ผ่านมาได้ ทำให้รู้สึกมีพลังที่จะสู้กับอะไรก็ตามแต่
ส่วนเรื่องดีๆ ก็ทำให้เรายิ้มได้ หัวเราะได้ในทุกครั้งที่นึกถึง

ทุกๆ ความทรงจำจึงเป็นอะไรที่พิเศษและมีคุณค่าเสมอสำหรับเรา และเชื่อแน่ว่าคงสำหรับใครอีกหลายๆ คนเช่นกัน
ขอบคุณเธอนะที่กลับมาทักทายกันอีกครั้ง...ความทรงจำ^^

#สวัสดีความทรงจำ #ความทรงจำสีจาง #สถานีไออุ่น


ปล. เนื่องจากส่วนใหญ่ตุ๊กจะอัพงานเขียนผ่านโทรศัพท์ ซึ่งไม่สะดวกนักเวลาอัพข้อมูลในเว็บบล็อก ดังนั้นหลักๆ จะลงที่แฟนเพจสถานีไออุ่นในเฟสบุ๊คนะคะ แต่เวลาที่สะดวกออนผ่านคอมก็จะมาอัพย้อนหลังในบล็อกอีกทีค่ะ แต่ถ้าใครสนใจอ่านก่อนแวะเวียนไปเยี่ยมเยียนกันที่เพจสถานีไออุ่นได้นะคะ^^

วันอาทิตย์ที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2559

สวัสดีวันจันทร์


ช่วงเย็นวันอาทิตย์แบบนี้ คำพูดที่มักได้ยินจนติดหูก็คิอ...

“พรุ่งนี้วันจันทร์แล้วเหรอ ยังไม่อยากให้ถึงเลย”

“ฉันยังไม่พร้อมทำงาน ขอหยุดต่ออีกวันได้ไหม”

แน่นอนว่าบางคนแค่พูดเล่นๆ (ถ้าได้หยุดต่อก็ดีไป ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ขอบ่นนิดๆ ก็พอ) ในขณะที่บางคนจริงจังเสียนักหนา ขนาดว่าเกลียดวันจันทร์เลยก็ว่าได้

ทั้งๆ ที่ความจริงวันจันทร์ก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น
ลองคิดอีกมุมดูสิคะ ไม่แน่นะ...

วันจันทร์นี้เราอาจจะได้โอกาสดีๆในการเติบโตไปข้างหน้า

วันจันทร์นี้เราอาจจะได้เจอเพื่อนใหม่ที่กลายเป็นคนสำคัญในอนาคต

หรือวันจันทร์นี้เราอาจจะเจอเรื่องดีๆ ตลอดทั้งวัน...

อย่าเบื่อวันจันทร์นักเลยค่ะ เดี๋ยวมันจะน้อยใจจนพาลเอาเรื่องแย่ๆ มาให้ไม่รู้ด้วยนะ^^ ในเมื่อยังไงก็หนีไม่พ้น ก็ยิ้มรับไว้เลยสิคะ ลองคิดดูถ้าไม่ถึงวันจันทร์ เหตุใดวันเสาร์ อาทิตย์ที่เราชอบนักหนาจะเวียนมาอีกรอบได้

ยิ้มกว้างๆ รับวันจันทร์ไว้ เรื่องดีๆ มากมายอาจเกิดขึ้นในวันจันทร์นี้ก็ได้นะคะ^^

สวัสดีวันจันทร์ :)

#วันจันทร์ #Hello #Monday #สถานีไออุ่น

วันอาทิตย์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

It's just Valentine


'ใกล้วาเลนไทน์แล้วนะ หาคู่ได้หรือยัง' คำถามคุ้นหูที่มาพร้อมกับรอยยิ้มจากเพื่อนพ้องน้องพี่ที่หวังดีทั้งหลาย

วาเลนไทน์ เทศกาลคู่รัก ใครที่โสดอยู่จึงมักจะโดนเย้าแหย่ประจำ บางคนแหย่เล่นสนุก บางคนเป็นห่วง กลัวจะเหงา ขอบคุณในความหวังดีจากทุกคนค่ะ แต่วาเลนไทน์ในแบบคนโสดน่ะ ไม่แย่เสมอไปหรอกนะคะ^^

เราเชื่อว่าหนุ่มโสด สาวโสดหลายๆ คนคงจะคล้ายๆ เรา อาจมีเหงาบ้างเวลาคนอื่นหวานกัน อาจมีนอยด์นิดหน่อยที่กลับมามองตัวเองไม่มีใคร แต่ก็ยังไม่ขนาดต้องหาใครมาเป็นคู่ควง เพราะอย่างน้อยเราก็ยังมีความสุขกับทุกอย่างที่เป็น

คนมีคู่อาจทำร้ายเราได้บ้าง(เน้นว่า บ้าง)ในวันวาเลนไทน์นี้
แต่ 364 วันที่เหลือน่ะ บางเวลาคุณอาจต้องอิจฉาคนโสดอย่างเราด้วยซ้ำ เรามีอิสระในแบบที่คนมีคู่ไม่มี ไปเที่ยวไหนก็ได้ ทำอะไรก็ได้โดยไม่ต้องขออนุญาตใคร ไม่ต้องห่วงความรู้สึกของใคร(เป็นพิเศษ)
ไม่ต้องกังวล ร้องไห้ เสียใจ น้อยใจในหลายๆ เรื่องที่คนมีแฟนต้องเผชิญ เราโสดแต่เราก็มีความสุขได้

แต่ที่พูดมาทั้งหมดไม่ใช่ว่าคนโสดทุกคนไม่อยากมีคู่นะคะ คนโสดมีหลายประเภท บางคนรักชีวิตโสด หวงความโสดเป็นชีวิตจิตใจ แต่บางคนน่ะ เขาแค่ยังไม่เจอคนที่ใช่แค่นั้นเอง และในเมื่อยังไม่เจอคนๆ นั้น ก็ไม่แปลกอะไรที่หลายคนเลือกจะโสด และมีความสุขกับสิ่งที่เป็น

ความโสดไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่การคบใครทั้งๆ ที่รู้สึกว่าไม่ใช่ต่างหากที่น่ากลัว เพราะนั่นหมายถึงคุณกำลังเล่นกับความรู้สึกของใครคนหนึ่งอย่างร้ายกาจที่สุด

และถ้าเราจะมองหาใครสักคน คบกับใครสักคน มันคงไม่ใช่เหตุผลว่าใกล้วาเลนไทน์อย่างแน่นอน

สวัสดีวาเลนไทน์ที่ฉันโสดไปอีกปี^^

#Valentine #โสดแต่สุข #วาเลนไทน์ #สถานีไออุ่น

26 ตัวอักษรแห่งรัก M-Moon พระจันทร์



เวลานั่งรถ หรือเดินทางไปไกลๆ เคยสังเกตพระจันทร์กันไหมคะ เคยรู้สึกไหมว่าพระจันทร์เคลื่อนตามเราไปในทุกที่
ทั้งๆ ที่จริง พระจันทร์ก็ยังคงอยู่ตรงนั้น ตรงอีกมุมหนึ่งของฟากฟ้า แต่ถึงแม้จะอยู่ไกล เรากลับรู้สึกได้ถึงตัวตนของพระจันทร์...

ความรัก ความคิดถึงของคนเราก็เช่นกั
แม้ว่าจะอยู่ไกล แม้ไม่ค่อยได้พบเจอ
แต่ความรัก ความคิดถึงก็ติดตามเราไปได้เสมอ ตราบเท่าที่เรารับเอาความรู้สึกเหล่านั้นมาใส่ใจ...

#26ตัวอักษรแห่งรัก ตัวที่ 5 M - Moon พระจันทร์#สถานีไออุ่น

26 ตัวอักษรแห่งรัก H - Hug กอด



กอด เป็นอะไรที่มีความพิเศษ
แม้เป็นสิ่งธรรมดา แต่กลับทำให้เกิดอะไรหลายๆ อย่าง

ทำให้คนเศร้า มีกำลังใจขึ้นมา
ทำให้ล้า มีแรงฮึดสู้ต่อ
ทำให้คนงอน เผลอยิ้มมาได้
ทำให้คนที่กำลังโกรธ ลดโทษะลงมา
ทำให้ใจ ให้กายที่หนาวเหน็บ ได้รับความอบอุ่น

อ้อมกอดจึงเป็นสิ่งธรรมดาที่มหัศจรรย์ สามารถสร้างความรู้สึกดีๆ ได้หลายอย่าง แต่อ้อมกอดนั้นคงเป็นสิ่งมหัศจรรย์ไม่ได้ หากไม่ได้มาจากใครคนหนึ่งที่สำคัญ

เพราะเป็นอ้อมกอดจากใครคนนั้น มันจึงพิเศษ...

เพราะเป็นอ้อมกอดจากใครคนนั้น มันจึงมหัศจรรย์...

และเพราะเป็นอ้อมกอดจากใครคนนั้นมันจึงทำให้ฉัน...มีความสุข^^

#26ตัวอักษรแห่งรัก ตัวที่ 4 H-Hug กอด
#สถานีไออุ่น

วันพฤหัสบดีที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

เข้มแข็งแค่ไหน ก็อ่อนแอได้เหมือนกัน

]

ไม่มีใครในโลกนี้ที่ยิ้มได้ หัวเราะได้ตลอดเวลาหรอก
ทุกคนต่างมีเวลาล้า เวลาท้อด้วยกันทั้งนั้น
หากคุณลองมองดูให้ชัด คุณอาจจะเห็นน้ำตาที่ซ่อนอยู่ก็ได้

อย่าละเลย อย่ามองข้ามความรู้สึกของใคร 
เพียงเพราะคิดว่าเขาเก่ง เขาไม่เป็นไร เขาอยู่ได้
คนเราต่อให้เก่ง ต่อให้แกร่งแค่ไหน ก็ต้องการใครสักคนที่เข้าใจ
คอยปลอบโยนเวลาที่เหนื่อยล้าด้วยกันทั้งนั้น

จริงๆคุณไม่ต้องทำอะไรมากก็ได้ แค่อยู่ข้างๆ คอยจับมือเขาไว้
ไม่ให้เขารู้สึกว่าต้องสู้ลำพัง ก็เพียงพอแล้ว

ลองมองดูคนข้างๆ หันไปใส่ใจเขาบ้างนะคะ
เวลานี้เขาอาจจะอยากจับมืออุ่นๆของคุณอยู่ก็ได้...

#สถานีไออุ่น

วันจันทร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

เส้นทางนักเขียน 2



ว่ากันว่าชีวิตคือการเดินทาง ไม่ว่าจะก้าวไปบนเส้นทางไหน โลกใบนี้มักจะมีบททดสอบ มีเรื่องราวมากมายให้เราได้เรียนรู้เสมอ

นอกจากงานประจำ ฉันเองมีเส้นทางเล็กๆ อีกเส้นทางหนึ่งที่สอนให้ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง...

ย้อนหลังไปเมื่อหกเดือนก่อนที่ฉันเริ่มสนใจงานเขียน จนเปิดเพจเล็กๆ ที่ชื่อ 'สถานีไออุ่น' ไว้รองรับเรื่องเพ้อๆ จินตนาการของตัวเอง และที่นี่เป็นจุดเริ่มต้นให้ฉันได้รู้จักใครหลายๆ คน ทั้งนักเขียนอาชีพ นักเขียนหน้าใหม่ นักอยากเขียน ครู โค้ช แอดมินที่น่ารักหลายๆ เพจ เพื่อนๆ นักอ่านที่แวะมาเยี่ยมเยียน มาทักทายเพจของฉัน แม้สถานีไออุ่นจะเป็นเพจเล็กๆ แต่กลับเป็นจุดเริ่มต้นให้ฉันได้รู้จักโลกใบนี้ในอีกมุมหนึ่ง

ฉันได้เห็นคนที่กำลังรุ่งเรืองมากๆ ต้องถึงจุดตกต่ำ เห็นคนที่มีความสามารถ ก้าวพลาดจนล้ม เห็นคนเป็นมิตรกลายเป็นศัตรู เห็นถึงความอ่อนแอ ความเข้มแข็ง ความมุ่งมั่นในตัวของใครหลายๆ คน

มันทำให้ฉันเรียนรู้ว่า โลกใบนี้น่ะไม่มีอะไรแน่นอนเลยจริงๆ ต่อให้อยู่ในจุดที่สูงแค่ไหนก็มีโอกาสตกลงมาได้เสมอ ต่อให้สนิทกันแค่ไหนก็กลายเป็นคนแปลกหน้าได้เหมือนกัน บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องทำอะไรด้วยซ้ำ แค่ไม่ตามกระแส แค่อยู่เงียบๆ เฉยๆ เราก็ผิดแล้ว ผิดที่ไม่คิด ไม่ทำเหมือนคนอื่น

แต่ยังไงก็ตาม ฉันก็ยังต้องขอบคุณเส้นทางนี้ ที่ทำให้ฉันได้รู้จักคนดีๆ อีกมาก แม้ว่าบางคนตอนนี้ เราอาจไม่สนิทกันแล้ว แต่ฉันก็ยังดีใจที่ได้รู้จักพวกเขา

ต้องขอบคุณเส้นทางนี้ที่ทำให้ฉันได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มนักเขียนเล็กๆ ที่อบอุ่น ถึงแม้บางทีสมาชิกในกลุ่มนี้จะไม่ค่อยรับมุขฉันเท่าไหร่ อ่านจบแล้วเงียบไป ปล่อยให้ฉันสนุกเก้ออยู่คนเดียวก็มี (คิดๆ แล้วก็ขำอ่ะ^^) แต่พวกเขาก็ยังเป็นพี่ที่ใจดี มีคำแนะนำให้น้องคนนี้เสมอในทุกครั้งที่ต้องการ

และที่ต้องขอบคุณมากๆ คือตัวฉันเอง ที่ไม่ว่าจะเจอคนแบบไหน จะผ่านเรื่องอะไรมา ฉันก็ยังเป็นฉันคนเดิม ขอบคุณที่ไม่ไหวเอนไปตามคำพูดของใคร ไม่ปล่อยให้อะไรทำให้สูญเสียความเป็นตัวเอง

ขอบคุณทุกคน ทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามา ขอบคุณที่สอนให้ฉันเป็นผู้ใหญ่ เข้าใจโลกใบนี้ในอีกขั้น ขอบคุณ...

#บันทึกของฉัน #เส้นทางนักเขียน2
#สถานีไออุ่น
8 ก.พ. 2559

วันเสาร์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2559

วัดสิรินธรวรารามภูพร้าว






อุบลราชธานี เมืองดอกบัวที่นอกจากจะมีชื่อเสียงเรื่องงานประเพณีแห่เทียนเข้าพรรษาแล้ว สถานที่ท่องเที่ยวก็งดงามไม่แพ้จังหวัดไหนๆ และหนึ่งในสถานที่ยอดฮิตของชาวอุบลฯ และพื้นที่ใกล้เคียงในช่วงนี้คงหนีไม่พ้นวัดที่ตั้งตระหง่านบนเนินเขาสูงที่ชื่อว่า ‘วัดสิรินธรวรารามภูพร้าว’ หรือที่หลายๆ คน เรียกสั้นๆ จนติดปากว่า ‘วัดภูพร้าว’ นั่นเอง

ด้วยความเป็นคนในพื้นที่ แน่นอนว่าเราไม่พลาดไปเยี่ยมชมสถานที่สวยงามยอดฮิตแห่งนี้ เราและเพื่อนๆ ใช้เวลาในช่วงเย็นหลังเสร็จสิ้นภารกิจการงานขับรถไปชมวิว ถ่ายภาพเก็บความประทับใจภายในวัดภูพร้าว

แม้เส้นทางที่มุ่งตรงมายังวัดภูพร้าวจะขรุขระไปบ้าง เพราะอยู่ในระหว่างซ่อมถนน แต่พอขึ้นมาสัมผัสบรรยากาศด้านบน นับว่าคุ้มที่ตัดสินใจมา พวกเรามาถึงวัดเวลาประมาณห้าโมงเย็น ทันทีที่ก้าวเท้าออกจากรถ สิ่งแรกที่เห็นคืออุโบสถศิลปะล้านช้างตั้งตระหง่านอยู่ เราจึงเข้าไปกราบพระพุทธรูปในอุโบสถเพื่อความเป็นสิริมงคล ก่อนจะออกไปชมพระอาทิตย์ตกดิน และชมบรรยากาศโดยรอบวัดที่ยังอุดมสมบูรณ์ด้วยธรรมชาติ มีจุดชมวิวที่มองเห็นลำน้ำสองฝั่งโขง ทอดยาวอยู่ไกลๆ

ไม่นานหลังพระอาทิตย์ลาลับขอบฟ้า ความสวยงามตระการตาที่แท้จริงก็ปรากฏขึ้น บริเวณภายในและโดยรอบอุโบสถมีการเปิดไฟสีเหลืองนวลสว่างรับกับสีทองของตัวอุโบสถที่ตกแต่งด้วยลวดลายต่างๆ อย่างสวยงาม ปรากฏเป็นภาพที่งดงามจับใจ

เราเริ่มสังเกตเห็นนักท่องเที่ยวหลายต่อหลายคนเดินไปด้านหลังอุโบสถ พร้อมตั้งกล้องไว้บริเวณที่มีประติมากรรมต้นกัลปพฤกษ์ ด้วยความสงสัยจึงอดถามออกไปไม่ได้ ทำให้ทราบว่าในช่วงกลางคืนเวลาประมาณหนึ่งทุ่มเป็นต้นไปต้นกัลปพฤกษ์ต้นนี้จะเรืองแสง ถ้ามองด้วยตาเปล่าจะเห็นเป็นแสงสีเขียวเล็กๆ แต่ถ้าถ่ายภาพออกมาแสงนั้นจะชัดเจนเป็นภาพที่งดงามมากๆ

แม้เป็นคนอุบล แต่ด้วยเป็นครั้งแรกที่มา และไม่เคยหาข้อมูลใดๆ มาก่อน ทำให้เพิ่งทราบความพิเศษของวัดแห่งนี้ จนอยากชมด้วยตาตัวเองสักครั้ง แต่ด้วยยังเหลือเวลาอีกนานกว่าจะถึงหนึ่งทุ่ม ประกอบกับหลายคนในกลุ่มเริ่มเหนื่อยและหิว พวกเราจึงตัดสินใจเดินทางกลับ...

แม้จะเสียดายที่ไม่ได้ชมประติมากรรมต้นไม้เรืองแสง แต่แค่ได้มากราบพระ ชมความสวยงามของอุโบสถที่รับกับแสงไฟยามค่ำคืน และยังได้ชมพระอาทิตย์ตกดินแบบชัดๆ ก็นับว่าคุ้มแล้ว

มาคราวหน้า สัญญาว่าจะไม่พลาดที่จะเก็บภาพต้นกัลปพฤกษ์เรืองแสง และชมความงดงามของดวงดาวบนท้องฟ้าที่เชื่อแน่ว่าคงงดงามจับใจ
ไว้คราวหน้า เจอกันใหม่นะ ‘วัดสิรินธรวรารามภูพร้าว’

……………………………………………

ข้อมูลเพิ่มเติม
ต้นกัลปพฤกษ์เรืองแสง : ต้นกัลปพฤกษ์เรืองแสงสีเขียว เกิดจากสารเรืองแสงที่เรียกว่าฟอสเฟอร์ (Phosphor) ซึ่งติดอยู่บริเวณโดยรอบต้นไม้ ออกแบบโดยช่างคณากรปุณโณ โดยได้รับแรงบันดาลใจมาจากต้นไม้แห่งชีวิตในภาพยนตร์เรื่อง อวตาร
การเดินทาง : ใช้เส้นทางสิรินธร – ช่องเม็ก ก่อนถึงช่องเม็กประมาณ 2 กิโลเมตร จะเจอที่กลับรถ สังเกตด้านซ้ายมือจะเห็นป้ายชื่อวัด เลี้ยวซ้ายขึ้นเขาประมาณสองกิโลเมตรก็จะถึง ‘วัดสิรินธรวรารามภูพร้าว’ สถานที่ยอดฮิตของจังหวัดอุบลราชธานี
ขอบคุณข้อมูลเพิ่มเติมจาก www.guideubon.com







วันอาทิตย์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2559

26 ตัวอักษรแห่งรัก ตัวที่ 3 D - Difference


ลูกโป่งน่ารักๆ เหล่านี้ ถูกแขวนไว้บนเพดานห้องพักผู้ป่วยในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เป็นสิ่งที่เจ้าหน้าที่เลือกเอามาตกแต่งห้องเนื่องในเทศกาลปีใหม่ และยังคงเหลือไว้ให้เราและหลายๆ คนได้เห็น แม้ว่าจะผ่านวันปีใหม่มาหลายวันแล้วก็ตาม

ไม่รู้ว่าเจ้าหน้าที่ที่นำลูกโป่งมาแขวนไว้จะรู้ไหมนะ ว่าลูกโป่งเล็กๆ เหล่านี้ ทำให้ห้องพักผู้ป่วยที่บรรยากาศอึมครึมดูสบายตาขึ้นมา ทำให้คนป่วย ให้ญาติที่มาเฝ้ามีพื้นที่เล็กๆ ให้มอง เพื่อความผ่อนคลายความเครียด สร้างความสบายตา สบายใจ อย่างน้อยๆ ก็ในช่วงเวลาหนึ่ง

แต่ก่อนเราไม่คิดเลยนะว่าลูกโป่งกับห้องพักผู้ป่วยจะเข้ากันได้ เพราะมันดูเป็นอะไรที่แตกต่างกันเหลือเกิน จนได้มาสัมผัสด้วยตัวเอง ถึงได้รู้ว่าของที่แตกต่างกันสุดขั้วก็สามารถอยู่ด้วยกันอย่างลงตัวได้

กับบางคนก็เช่นกัน คนที่เราคิดว่าเขาต่างกับเราเหลือเกิน โตมาต่างสังคม ต่างความคิด คงเข้ากับเราไม่ได้แน่ๆ แต่ถ้าเรามีโอกาสได้ใช้เวลาร่วมกัน ได้รู้จักตัวตนของกันและกันจริงๆ คนที่ต่างกับเราสุดขั้วแบบนี้อาจกลายมาเป็นเพื่อน เป็นคนรัก เป็นคนสำคัญของเราในวันหนึ่งข้างหน้าก็เป็นได้

อยู่ที่เราจะเปิดโอกาสให้ตัวเอง ให้เขาคนนั้น ได้รู้จักตัวตนของกันและกันหรือเปล่า เท่านั้นเอง

#26ตัวอักษรแห่งรัก ตัวที่ 3 D Difference
#สถานีไออุ่น

วันอาทิตย์ที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2559

สิ่งของบอกเล่า ของชิ้นที่ 7 ตุ๊กตา


ตุ๊กตา ของขวัญยอดนิยมที่ผู้ใหญ่หลายๆ คนมักจะซื้อให้ลูกๆ ในวันเด็ก โดยเฉพาะเด็กผู้หญิง เวลาอุ้มตุ๊กตาตัวน้อย เป็นอะไรที่น่ารัก น่าเอ็นดูที่สุด ใครเห็นก็อดยิ้มตามไม่ได้

ตัวหนูน้อยเองก็ภูมิใจนักหนาที่ได้ตุ๊กตาเป็นของขวัญ ตุ๊กตาจึงเป็นเพื่อนใหม่ที่น่ารักมากๆ เพื่อนที่ทำให้เธอภูมิใจ ดีใจที่ได้มาอยู่ด้วย

แต่พอเวลาผ่านไป หนูน้อยได้ของขวัญใหม่ๆ หลายอย่างมากขึ้น ความดีใจ ภูมิใจนั้นก็ลดลง ตุ๊กตาจึงกลายเป็นของเล่นธรรมดาๆ ชิ้นหนึ่ง ของเล่นที่ถูกหลงลืม ถูกวางไว้อยู่มุมใดมุมหนึ่งของห้อง ไร้ซึ่งการใส่ใจดูแล

คิดๆ ไปก็น่าสงสารเจ้าตุ๊กตาเหมือนกันนะ มันก็คงเหมือนใครหลายๆ คน ที่เคยได้รับความรัก ความสำคัญมาตลอด แต่อยู่ๆ วันหนึ่งก็ถูกลดทอนความสำคัญนั้นไป

แน่ล่ะ คงไม่มีใครบังคับใจใครได้ แต่มันก็มีทางออกที่ดีตั้งหลายทางไม่ใช่เหรอ มีใครอีกมากที่ต้องการตุ๊กตาจริงๆ และเจ้าตุ๊กตาบางตัวก็คงยินดีไปสร้างความสุขให้คนเหล่านั้นมากกว่าการถูกวางทิ้งไว้เฉยๆ ก็ได้ เพียงแค่รอให้หนูน้อยบอกออกมาก็เท่านั้น

แต่อย่างไรก็ตามยังมีตุ๊กตาบางตัวที่พร้อมจะรออยู่เช่นเดิม...

แม้ว่าสำหรับหนูน้อย ตุ๊กตาอาจเป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่งที่มี แต่สำหรับตุ๊กตาบางตัวน่ะ หนูน้อยคงเป็นโลกทั้งใบของมัน และมันก็เลือกจะเฝ้ารออยู่แบบนั้นด้วยความหวังว่าสักวัน เพื่อนที่น่ารักของมันจะกลับมาเล่นด้วยอีกครั้ง และวันนั้นคงเป็นวันที่เจ้าตุ๊กตากลับมายิ้มได้ดังเดิม...

ปล. ถ้ายังรักตุ๊กตาอยู่ ก็อย่าปล่อยให้ตุ๊กตาต้องรอนานนะคะ รีบๆ กลับมาทำให้มันยิ้มได้อีกครั้งนะ มันรอคุณอยู่ตลอดเวลาเลยรู้ไหม^^

#สิ่งของบอกเล่า ของชิ้นที่ 7 #ตุ๊กตา
#สถานีไออุ่น

วันศุกร์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2559

สวัสดีปีใหม่จ้าาา


สวัสดีปีใหม่ 2559 ค่ะ ขอให้ปีใหม่นี้เป็นปีที่เริ่มต้นสิ่งดีๆ สำหรับทุกคนนะคะ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง พบเจอแต่คนดีๆ เรื่องดีๆ สุขสมหวังในสิ่งดีๆที่ปรารถนา ไปไหนก็ขอให้มีแต่คนรัก คนเมตตา มีความสุขมากๆๆๆๆๆ

ที่สำคัญอย่าลืมยิ้มสดใสรับวันปีใหม่นี้นะคะ ว่ากันว่ารอยยิ้ม+ความคิดดีๆ จะดึงดูดเรื่องราวดีๆมาหาเราเสมอ เพราะฉะนั้นยิ้มกันกว้างๆ นะ ชีวิตปีใหม่นี้และปีต่อๆไปจะได้สดชื่นสดใสตลอดปี ตลอดไปเลย

ดีใจที่ได้รู้จักทุกคน ขอบคุณทุกอย่างที่พาเรามารู้จักกัน สวัสดีปีใหม่ค่ะ^^

#สถานีไออุ่น