เรื่องเล่าวันฝนพรำ

ทุกครั้งที่ฝนตก
เรามักจะได้ยินเสียงแห่งความดีใจสลับไปกับเสียงบ่นว่าของคนเสมอ

ชาวนาบอก 'ดีใจจัง ฝนตกแล้ว จะได้ทำนาเสียที'

คนทำงานออฟฟิตบ่น 'จะตกอะไรกันนักหนา รถก็ติด เปียกก็เปียก กว่าจะถึงที่ทำงาน'

คำชื่นชม คำบ่นว่าอีกมาก ที่ใครหลายๆคนพูดถึงเวลาฝนตก

ลึกๆแล้ว ฝนคงรู้สึกน้อยใจที่ทำอะไรก็มีคนติเตียนเช่นนี้

แต่ถึงอย่างนั้น ฝนก็ยังคงทำหน้าที่ของตนเสมอ
อาจเป็นเพราะเธอคิดถึงคนที่ลำบากกว่า หากขาดเธอไป

หากฝนไม่ตก ชาวนาจะทำนาอย่างไร

หากฝนไม่ตก ต้นไม้ใบหญ้าจะเหี่ยวเฉาแค่ไหน

หากฝนไม่ตก มนุษย์และสัตว์จะเอาน้ำที่ไหนดื่มกิน

ทุกครั้งที่สายฝนพรำ ฝนกำลังพร่ำสอนเราว่า
เราไม่สามารถทำอะไรให้ทุกคนพอใจได้
ต่อให้ทำดีแค่ไหน ก็ยังมีคนไม่เห็นด้วย
มีคนติเตียนเป็นธรรมดา

แต่จงนึกถึงหน้าที่ นึกถึงสิ่งดีๆที่เราทำ
หากมั่นใจว่าสิ่งนั้นดี สิ่งนั้นเป็นประโยชน์กับคนอื่นแล้ว ก็จงทำมันต่อไป
ทำด้วยหัวใจที่เป็นสุข แม้จะมีคนไม่ชอบ ไม่เห็นด้วยบ้าง
แต่เชื่อเถอะว่า มีคนอีกมากที่ชื่นชม และเห็นค่าในความดีของคุณ

จงทำตัวเหมือน ฝน
ที่ทำหน้าที่ของตนอย่างดีที่สุดเสมอ

#เรื่องเล่าวันฝนพรำ 

#สถานีไออุ่น