เส้นทางนักเขียน 2

ว่ากันว่าชีวิตคือการเดินทาง ไม่ว่าจะก้าวไปบนเส้นทางไหน โลกใบนี้มักจะมีบททดสอบ มีเรื่องราวมากมายให้เราได้เรียนรู้เสมอ

นอกจากงานประจำ ฉันเองมีเส้นทางเล็กๆ อีกเส้นทางหนึ่งที่สอนให้ฉันได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง...

ย้อนหลังไปเมื่อหกเดือนก่อนที่ฉันเริ่มสนใจงานเขียน จนเปิดเพจเล็กๆ ที่ชื่อ 'สถานีไออุ่น' ไว้รองรับเรื่องเพ้อๆ จินตนาการของตัวเอง และที่นี่เป็นจุดเริ่มต้นให้ฉันได้รู้จักใครหลายๆ คน ทั้งนักเขียนอาชีพ นักเขียนหน้าใหม่ นักอยากเขียน ครู โค้ช แอดมินที่น่ารักหลายๆ เพจ เพื่อนๆ นักอ่านที่แวะมาเยี่ยมเยียน มาทักทายเพจของฉัน แม้สถานีไออุ่นจะเป็นเพจเล็กๆ แต่กลับเป็นจุดเริ่มต้นให้ฉันได้รู้จักโลกใบนี้ในอีกมุมหนึ่ง

ฉันได้เห็นคนที่กำลังรุ่งเรืองมากๆ ต้องถึงจุดตกต่ำ เห็นคนที่มีความสามารถ ก้าวพลาดจนล้ม เห็นคนเป็นมิตรกลายเป็นศัตรู เห็นถึงความอ่อนแอ ความเข้มแข็ง ความมุ่งมั่นในตัวของใครหลายๆ คน

มันทำให้ฉันเรียนรู้ว่า โลกใบนี้น่ะไม่มีอะไรแน่นอนเลยจริงๆ ต่อให้อยู่ในจุดที่สูงแค่ไหนก็มีโอกาสตกลงมาได้เสมอ ต่อให้สนิทกันแค่ไหนก็กลายเป็นคนแปลกหน้าได้เหมือนกัน บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องทำอะไรด้วยซ้ำ แค่ไม่ตามกระแส แค่อยู่เงียบๆ เฉยๆ เราก็ผิดแล้ว ผิดที่ไม่คิด ไม่ทำเหมือนคนอื่น

แต่ยังไงก็ตาม ฉันก็ยังต้องขอบคุณเส้นทางนี้ ที่ทำให้ฉันได้รู้จักคนดีๆ อีกมาก แม้ว่าบางคนตอนนี้ เราอาจไม่สนิทกันแล้ว แต่ฉันก็ยังดีใจที่ได้รู้จักพวกเขา

ต้องขอบคุณเส้นทางนี้ที่ทำให้ฉันได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มนักเขียนเล็กๆ ที่อบอุ่น ถึงแม้บางทีสมาชิกในกลุ่มนี้จะไม่ค่อยรับมุขฉันเท่าไหร่ อ่านจบแล้วเงียบไป ปล่อยให้ฉันสนุกเก้ออยู่คนเดียวก็มี (คิดๆ แล้วก็ขำอ่ะ^^) แต่พวกเขาก็ยังเป็นพี่ที่ใจดี มีคำแนะนำให้น้องคนนี้เสมอในทุกครั้งที่ต้องการ

และที่ต้องขอบคุณมากๆ คือตัวฉันเอง ที่ไม่ว่าจะเจอคนแบบไหน จะผ่านเรื่องอะไรมา ฉันก็ยังเป็นฉันคนเดิม ขอบคุณที่ไม่ไหวเอนไปตามคำพูดของใคร ไม่ปล่อยให้อะไรทำให้สูญเสียความเป็นตัวเอง

ขอบคุณทุกคน ทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามา ขอบคุณที่สอนให้ฉันเป็นผู้ใหญ่ เข้าใจโลกใบนี้ในอีกขั้น ขอบคุณ...

#บันทึกของฉัน #เส้นทางนักเขียน2
#สถานีไออุ่น
8 ก.พ. 2559