ดาวพลูโต...

ฉันเป็นเพียงดาวดวงเล็กๆ ดวงหนึ่ง ในจักรวาลที่แสนกว้างใหญ่ มีแสงอาทิตย์อุ่นๆของระบบสุริยะทำให้ฉันสว่างไสวขึ้น ฉันอยากเป็นดาวเคราะห์ อยากรู้จักดวงอาทิตย์ อยากเป็นส่วนหนึ่งของระบบสุริยะ

จนวันหนึ่ง ดวงอาทิตย์บอกกับฉันว่า
"เธอมาอยู่กับฉันสิ มาเป็นเพื่อนกับฉัน มาอยู่ในระบบสุริยะเดียวกัน"

ฉันยิ้มแก้มปริด้วยความดีใจในไมตรีที่ดวงอาทิตย์หยิบยื่นให้

ฉันหมุนรอบดวงอาทิตย์ไปมาอย่างสนุกสนานในทุกๆวัน แม้แสงอาทิตย์จะส่งถึงฉันน้อยกว่าเพื่อนดาวดวงอื่นๆ ก็ไม่เป็นไร ฉันรู้สึกอุ่นใจ ดีใจที่ได้อยู่ในกลุ่มเดียวกับพวกเขา

ฉันหมุนรอบดวงอาทิตย์ด้วยความสุขใจไปเรื่อยๆ แต่แล้ววันหนึ่ง ดวงอาทิตย์ก็ส่องแสงมาบอกกับฉันว่า "ฉันคงให้เธออยู่ด้วยไม่ได้แล้วนะ เธอมันเป็นแค่ดาวแคระ ไม่ใช่ดาวเคราะห์เหมือนเพื่อนๆดาวดวงอื่นของฉัน ขอโทษนะพลูโต แต่ฉันไม่ให้เธออยู่ด้วยแล้วล่ะ"

ถ้อยคำที่ส่งผ่านลำแสงของดวงอาทิตย์ทำให้ดาวพลูโตหัวใจสลาย แม้จะร้องไห้อ้อนวอนดวงอาทิตย์ก็ไม่สนใจ มีเพียงแครอนดาวดวงน้อยข้างๆ ที่เธอไม่เคยใส่ใจคุยด้วยสักครั้งมาปลอบประโลม มาให้กำลังใจ ทำให้เธอเข้มแข็งขึ้น

และวันหนึ่งดาวพลูโตก็ได้เรียนรู้ว่า
'ในเวลาที่เธอวิ่งวนรอบดวงอาทิตย์ โหยหาอยากเป็นส่วนหนึ่งของระบบสุริยะ มีดาวแครอนดวงน้อยอีกดวงที่วิ่งวน เคียงข้าง คอยดูแลอยู่ห่างๆโดยที่เธอไม่รู้ตัว
เพราะมัวแต่มองหาสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ทำให้เธอมองข้ามความสำคัญของสิ่งเล็กๆที่มีค่าที่สุดไป แต่จากนี้จะไม่แล้วล่ะ เพราะพลูโตจะมีแครอนเป็นดาวคู่ เป็นดาวบริวารที่อยู่เคียงข้างกันตลอดกาล'

#ดาวพลูโต #นิทานไออุ่น #สถานีไออุ่น

cr. ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต