ฟุตบอล...

มีคนเคยบอกว่า ‘ฟุตบอลก็แค่ลูกกลมๆ จะไปยื้อแย่งกันให้เหนื่อยทำไม’

ไม่ใช่เรื่องแปลกที่หลายๆคนจะคิดแบบนั้น

แต่ถ้าคุณมีโอกาสได้สัมผัสความรู้สึกของนักเตะเวลาเลี้ยงลูกฟุตบอล ความรู้สึกของกองเชียร์เวลาผู้เล่นในทีมโปรดได้ลูก คุณก็จะเข้าใจเองว่าทำไมหลายๆคนถึงคลั่งไคล้กีฬาประเภทนี้

‘ความรู้สึกสนุก ตื่นเต้น ลุ้นทุกวินาทีต่างหากล่ะ คือเสน่ห์ของฟุตบอล’

แต่ไม่ใช่แค่ความสนุกเท่านั้นหรอกที่ได้รับ

ฟุตบอลให้แง่คิดอะไรอีกมาก

เกมฟุตบอลก็เหมือนกับเกมชีวิตของคนเรานั่นแหละ

ก่อนการเล่นทุกครั้ง โค้ชและผู้เล่นต้องช่วยกันวางแผนรับมือคู่แข่ง คู่แข่งถนัดเล่นแบบไหน เราจะวางตัวผู้เล่นอย่างไร จะเล่นรูปแบบไหนเพื่อให้ได้ชนะมา ชีวิตคนเราก็ต้องมีการวางแผนเช่นกัน

แต่พอลงสนามจริง หลายๆสิ่งอาจจะไม่เป็นแบบนั้น โค้ชต้องคิดแก้เกมตลอดเวลา ผู้เล่นเองก็ต้องมีทักษะรับรู้ด้วยตัวเองได้ว่าสถานการณ์แบบนี้เราควรจะทำอย่างไร ซึ่งทักษะนี้จะเกิดขึ้นได้จากการฝึกฝนอย่างหนักนั่นเอง

ผู้เล่นที่ดีต้องรู้จักหาจังหวะ รู้จักสร้างโอกาสให้ตัวเอง รู้จักที่จะเร่งเกม หรือดึงเกมไว้ในบางเวลา ในขณะเดียวกันก็ต้องเคารพกฎกติกา และประเมินสถานการณ์ได้ บางครั้งเราจำเป็นต้องตัดเกมอีกฝ่าย ยอมเสียลูกทุ่ม เสียเตะมุม ดีกว่าให้คู่แข่งเดินหน้าไปทำประตู ซึ่งมีโอกาสจะเสียประตูมากกว่า

เราอาจต้องยอมเสียบางสิ่งเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า คุ้มค่ากว่า

และเมื่อมีโอกาสทำประตูต้องทำให้ดีที่สุด เพราะอาจจะไม่มีโอกาสนั้นอีกเลยตลอดทั้งเกม

ฟุตบอลยังสอนเราอีกว่าเราไม่สามารถทำงานใหญ่ๆให้สำเร็จได้โดยลำพัง ต่อให้เป็นนักเตะที่มีทักษะการเล่นบอลดีแค่ไหน ก็ไม่สามารถพาลูกฟุตบอลหนีผู้เล่นถึงสิบคนไปเผชิญหน้ากับผู้รักษาประตูได้ โดยปราศจากความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมทีม ในเมื่อเราอยู่ร่วมกัน ทำงานร่วมกัน ต้องคิดถึงประโยชน์ส่วนรวมมาก่อน ระหว่างเลี้ยงลูกลุยเดี่ยวกับส่งต่อให้เพื่อน อันไหนจะเป็นประโยชน์มากกว่ากันในสถานการณ์นั้นๆ

เมื่อได้ประตูต้องไม่ประมาท เมื่อเสียประตูต้องไม่ท้อ

ตราบใดที่เสียงนกหวีดหมดเวลายังไม่ดังขึ้น เราก็ยังมีโอกาสเสมอ

ถึงบางครั้งกรรมการ กองเชียร์อาจไม่เป็นใจบ้าง แต่ในเมื่อเราเป็นผู้เล่นในสนาม เราไม่สามารถไปกะเกณฑ์ให้ใครได้ดั่งใจเรา

หน้าที่ผู้เล่นต้องเคารพการตัดสิน ต้องเล่นฟุตบอล เราก็แค่ทำหน้าที่ของเราให้เต็มที่ ให้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้ว

การพ่ายแพ้ในเกมการแข่งขันไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า เพราะมีอีกหลายเกมให้เราได้พิสูจน์ฝีมือต่อ แต่ที่น่าเศร้าคือความพ่ายแพ้นั้นเกิดขึ้นเพราะผู้เล่นถอดใจยอมแพ้ จนทำเสียเองบ่อยๆ ทั้งๆที่หากลุกขึ้นสู้ ก็มีโอกาสชนะเช่นกัน

คุณล่ะคะ จะเลือกเป็นผู้เล่นแบบไหน สู้ให้เต็มที่จนหมดเวลา

และยอมรับกับผลการแข่งขันอย่างเต็มภาคภูมิ

หรือถอดใจยอมแพ้ ตั้งแต่เสียงนกหวีดหมดเวลายังไม่ดังขึ้น

คุณเท่านั้นเป็นคนเลือกเอง