เมื่อความโกรธกระทบใจ...

'เมื่อความโกรธกระทบใจ'อาวุธ' ที่ทำร้ายทุกอย่างเร็วที่สุดคือ 'วาจาที่ขาดสติ'

ประโยคสั้นๆที่บังเอิญผ่านตาหน้าฟี๊ดข่าวเมื่อครู่ ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าบ่อยครั้งเราก็เป็นเช่นนั้น และไม่ใช่แค่คำพูดที่เป็นอาวุธเท่านั้น แต่ทุกการกระทำที่เราแสดงออกไป แม้กระทั่งข้อความต่างๆที่โพสต์ไปในโลกเสมือนจริงที่ชื่อเฟสบุ๊คแห่งนี้ก็เป็นอาวุธร้ายแรงเช่นกัน

หลายครั้งที่เราโพสต์ต่อว่าใครต่อใครเพียงเพราะความโกรธ เพราะโมโห เพราะอยากระบายความรู้สึก เราแค่ต้องการโพสต์อะไรที่คิดไปเพียงเท่านั้น พอสบายใจ พอมีเรื่องราวใหม่ๆผ่านเข้ามาก็หลงลืม

เราอาจหลงลืมบางเรื่องได้ง่ายดาย แต่จะแน่ใจได้อย่างไรว่าคนที่เราโพสต์ถึง เขาจะลืม จริงอยู่โพสต์ในเฟสบุ๊คสามารถลบทิ้งไปได้ แต่เราไม่สามารถลบความรู้สึกบางอย่างออกไปจากใจคนอ่านได้หรอก ความรู้สึกโกรธ เสียใจ ผิดหวัง น้อยใจ เราคงลบมันไปไม่ได้

จะดีกว่าไหม ถ้าลองคิด ลองพิจารณาดูสักนิดก่อนจะโพสต์อะไรลงไป ลองถามตัวเองดูก่อนว่าเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆหรือแค่อารมณ์ชั่ววูบ ถามตัวเองดูก่อนว่ารับผลที่ตามมาได้ไหม ถ้าเราต้องสูญเสียความรู้สึกดีๆของใครบางคนที่มีให้เราไปเพียงเพราะโพสต์นั้น

อย่าให้ประโยคที่โพสต์เพราะความรู้สึกชั่ววูบ เพราะความโกรธ ความโมโห ทำให้ต้องมองหน้ากันไม่ติดเวลาต้องเจอในชีวิตจริงเลย...

#สถานีไออุ่น

ปล. เขียนไว้เตือนสติตัวเองค่ะ เผื่อเวลาโมโหได้อ่านจะได้นึกได้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นแบบนั้น...

ปล 2. ขอบคุณรูปภาพและข้อความเตือนใจจากเพจ DMC และขอบคุณใครบางคนที่กดไลค์จนมาแสดงหน้าฟี๊ดข่าวให้เราเห็น

ปล 3. ถ้ารู้สึกอึดอัดอยากระบาย หาคนไว้ใจฟังไม่ได้จริงๆ แนะนำให้เขียนใส่กระดาษดูค่ะ อยากด่าอยากว่าใครจัดไปเลย พออารมณ์เย็นลง แล้วยังรู้สึกแบบนั้นอยู่ จะโพสต์ด่าลงในเฟสอีกรอบก็ยังไม่สาย แต่เชื่อแน่ว่าหลายคนอาจไม่อยากโพสต์ แบบนั้นอีกแล้ว...