เมื่อคืนหลังจากที่ฟังข่าว นอกจากความเศร้าสลดใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สงสารผู้เคราะห์ร้ายจับใจ เป็นห่วงเป็นใยเพื่อนๆ ญาติๆที่อยู่กรุงเทพ จนต้องโทรถามไถ่กันวุ่นวาย ยังได้มุมมองอะไรบางอย่างจากแม่
เมื่อครั้งอยู่กรุงเทพ ต่อให้มีเหตุการณ์ประท้วง ชุมนุมขับไล่ มีการปะทะอะไรร้ายแรงแค่ไหน เราก็ยังใช้ชีวิตปกติ แค่เลี่ยงไม่ไปจุดเกิดเหตุเท่านั้น เราคิดเสมอว่าเราอยู่ในจุดที่ปลอดภัยไม่เห็นต้องกังวลอะไร แต่พ่อแม่ที่บ้านก็ยังโทรถามไถ่ตลอด แม้จะบอกว่าไม่ต้องห่วง ไม่ได้อยู่ใกล้พื้นที่อันตราย แต่ท่านก็ยังโทร จนบางครั้งเราคิดว่าท่านกังวลจนเกินไป
แต่พอเห็นสีหน้าของแม่เมื่อคืน ตอนที่บอกว่า ดีนะที่ลูกย้ายกลับมาอยู่บ้านแล้ว ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้จะเป็นห่วงแค่ไหน
ทั้งๆที่จุดเกิดเหตุไม่ได้ใกล้ที่ๆเราเคยพักด้วยซ้ำ ทั้งๆที่อย่างนั้น แต่ดูแม่กังวลมาก
เข้าใจแล้วล่ะ ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล แค่รู้ว่าเกิดเหตุการณ์ร้ายๆ ในพื้นที่นั้น จังหวัดนั้นที่ลูกอาศัยอยู่ คนเป็นพ่อเป็นแม่คงอดห่วงไม่ได้ ยิ่งพอรู้ว่าลูกยังอยู่ข้างนอก ยังไปซื้อของ เที่ยวสนุกกับเพื่อน ไม่ได้กลับห้องพักอย่างที่ควร ความห่วงยิ่งเท่าทวีคูณ
เราอาจจะคิดว่า เราอยู่ในจุดที่ปลอดภัย ไม่มีอะไรต้องกังวล แต่คนที่ทำได้แค่คอยฟังข่าวจากทีวี ได้ยินแค่เสียงผ่านโทรศัพท์คงห้ามไม่ให้เขากังวลไม่ได้
เราไม่กล้าชี้นำให้ใครใช้ชีวิตแบบไหนในสถานการณ์แบบนี้ จะระมัดระวังเป็นพิเศษ จะใช้ชีวิตสบายๆปกติก็เป็นสิทธิ์ของคุณ
แต่ถ้าไม่ลำบากจนเกินไป อยากให้กลับบ้านเร็วขึ้นสักนิด ให้คนที่บ้านเขาเห็นว่าคุณกลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว กลับเร็วขึ้นไม่กี่ชั่วโมงคงไม่ทำให้ชีวิตปกติของคุณเปลี่ยนแปลงมากนักหรอก ถือซะว่าเพื่อความสบายใจของคนที่รักและเป็นห่วงคุณ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนผ่านเหตุการณ์ร้ายๆนี้ไป ดีใจที่เห็นคนไทยช่วยเหลือกันเต็มที่
ขอให้จับคนผิดมาลงโทษได้ในเร็ววัน
ขอคุณพระคุณเจ้าคุ้มครองทุกคน สาธุ
Photo: From Facebook
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น