ชีวิตในเมืองชนบทเล็กๆ

‘ไม่คิดจะกลับไปทำงานที่กรุงเทพเหรอ ไม่คิดถึงชีวิตในเมืองเหรอ’

คำถามที่ได้ยินบ่อยๆจากเพื่อนๆ รุ่นพี่ รุ่นน้องทั้งหลาย

อนาคตมันก็ไม่มีอะไรแน่นอนหรอกนะ แต่ถ้าถามความรู้สึกตอนนี้ ก็ตอบเลยว่า ‘ไม่’

ชีวิตง่ายๆในเมืองชนบทเล็กๆแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว

อยากสัมผัสอากาศบริสุทธิ์ ไม่ต้องไปไหนไกล แค่ตื่นเช้า เปิดหน้าต่างก็สูดออกซิเจนได้เต็มปอดแล้ว

ที่นี่อาจไม่สะดวกสบายในการเดินทาง ไม่มีรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ต้องขับรถไปไหนมาไหนเอง

แต่ก็ไม่มีรถติดให้หงุดหงิดใจ แถมมีต้นไม้ใบหญ้าเขียวขจีตลอดเส้นทาง

อยากดูดาว ในวันที่ฟ้าเปิด ไร้ฝน แค่แหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า ก็เห็นดวงดาวสว่างไสวเต็มท้องฟ้าแล้ว

ได้อยู่กับครอบครัว แวดล้อมด้วยคนดีๆน่ารักๆ แค่นี้ก็สุขพอแล้วไม่ใช่เหรอ

เราอาจจะคิดถึงชีวิตเมืองกรุงบ้าง คิดถึงเพื่อนๆที่โน่น คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ

อยากไปเที่ยว อยากไปเจอ อยากไปหา

แต่เราคิดภาพตัวเองตอนแก่ในเมืองนั้นไม่ออกเลยจริงๆ

ไม่แน่นะ ถ้าคุณได้มาสัมผัสชีวิตชนบทแบบเรา อาจหลงเสน่ห์จนไม่อยากกลับกรุงเลยก็ได้^^

แล้วอาจเป็นเราที่ถามคำถามนี้แทน

‘ไม่คิดจะกลับไปทำงานที่กรุงเทพเหรอ ไม่คิดถึงชีวิตในเมืองเหรอ’ ^_______^