ลุงเต่าหัวเราะนิดหน่อยกับท่าทางงงๆของฉัน
ก่อนจะตอบคำถาม
“การออม คือ
การแบ่งรายได้ส่วนหนึ่งเก็บสะสมไว้ใช้ยามจำเป็น บราวนี่ได้เงินไปโรงเรียนวันละเท่าไหร่ล่ะ”
“20 บาท ค่ะ”
“20 บาท
คือรายได้ของหนูไงล่ะ ถ้าหนูอยากออม หนูก็ต้องเก็บเงินรายได้ส่วนหนึ่งของหนูไว้ 5
บาท
10 บาท แล้วแต่หนู สมมติหนูเก็บวันละ 10 ลองคิดดูสิว่า
1 ปี หนูจะได้เท่าไหร่”
ฉันพยายามคิดตามที่ลุงเต่าพูด
1 ปีมี 365 วัน วันละ 10 บาท 10x365 “โห
หนูจะมีเงิน 3,650 บาทเลยหรอคะ” ฉันร้องออกมาอย่างดีใจ แต่ก็ฉุกคิดมาได้ ถ้าเก็บ 10
บาท
ฉันก็เหลือใช้แค่ 10 บาท ไม่พอซื้อของเล่นเหมือนเพื่อนๆอยู่ดีนี่หน่า ฉันอยากได้ของเล่นบ้างนี่
“หนูไม่เคยมีเงินถึงพันสักที
มันเยอะมากเลยนะคะ แต่ถ้าแบบนั้นหนูก็อดซื้อของเล่นเหมือนเพื่อนๆสิคะ”
ลุงเต่ายิ้มอย่างใจดี
แล้วอธิบายต่อ “หนูไม่จำเป็นต้องเก็บ 10 บาทก็ได้จ้า เคยมีคนบอกว่าเก็บเงิน 10% ของรายได้ก็พอ
แต่ลุงว่ามันขึ้นอยู่กับรายจ่ายของแต่ละคนมากกว่า บางคนเขาจะทำสมุดรายรับรายจ่ายกัน
จะได้รู้ว่ารายจ่ายอันไหนไม่จำเป็น” ลุงมองหน้าฉันนิดหนึ่งก่อนพูดต่อ “แต่ถ้าไม่อยากจดลุงมีอีกวิธีที่ง่ายกว่า”
“วิธีอะไรคะ
ลุงเต่าบอกหนูหน่อยสิคะ นะคะ นะ”
ลุงเต่าหัวเราะเบาๆ
ยิ้มชอบใจที่ฉันอยากรู้ “สำหรับหนูรายจ่ายมีแค่ค่าขนมเท่านั้นใช่ไหม”
ฉันพยักหน้ารับ ฉันไม่มีรายจ่ายมากนักหรอก ทุกอย่างในบ้านแม่ก็จ่ายทั้งหมด ความจริงแม่ให้เงินฉันน้อยกว่านี้ก็ได้
แต่เพื่อนที่ได้น้อยที่สุดในโรงเรียนก็วันละ 20 บาท
ฉันว่าที่แม่ให้เพราะไม่อยากให้ฉันต่างจากเพื่อนๆนัก แต่ถึงอย่างนั้นหลายๆคนก็ไม่อยากเป็นเพื่อนของฉันอยู่ดี
ฉันมัวแต่คิดไปเรื่อยเปื่อย จนลุงเต่าพูดขึ้น
นั่นแหละฉันถึงนึกได้ว่าฉันคุยกับลุงเต่าอยู่
“ถ้าแค่นั้นลุงว่า
10 บาทก็เกินพอแล้ว เพราะฉะนั้นหนูตัดอีก 10 บาทไว้ออมเลย ง่ายๆแค่นี้เอง
แต่ถ้าหนูอยากได้ของเล่นจริงๆ ลองแบ่งเงินออมส่วนหนึ่งไว้สำหรับซื้อของเล่นดีไหม”
“แบบนั้นมันก็ช้าสิคะ ของเล่นบางอันเราซื้อมาเล่นกันแค่อาทิตย์เดียวเท่านั้น กว่าหนูจะเก็บเงินซื้อได้เพื่อนก็เลิกเล่นกันพอดี” จริงๆนะ ถ้าเพื่อนเลิกเล่นฉันก็ไม่อยากได้แล้วล่ะตอนนั้น
“เห็นไหม
ว่าของเล่นชิ้นนี้มันไม่จำเป็นเท่าไหร่ อาทิตย์เดียวพวกหนูก็เบื่อ ทำไมไม่ลองเก็บเงินซื้อของชิ้นใหญ่ๆที่หนูอยากได้จริงๆล่ะ”ลุงเต่าแนะนำ
ที่จริงฉันก็มีของที่อยากได้เหมือนกัน แต่มันแพงมาก ฉันถึงไม่กล้าบอกแม่
ถึงบอกไปแม่ก็ซื้อให้ไม่ได้อยู่ดี ก็บ้านเราจนนี่ เหมือนลุงเต่าจะรู้ความคิดฉันอีกแล้ว
ลุงเต่ามองหน้ายิ้มๆแล้วบอกกับฉันว่า ให้ฉันไปเขียนสิ่งที่อยากได้มา 3 อย่าง
แล้วลุงเต่าจะบอกว่าต้องทำยังไงต่อไปถึงจะได้ของพวกนั้น
พูดจบลุงเต่าก็ขอตัวนอนพักผ่อน
ฉันรู้นะว่าลุงเต่ายังบาดเจ็บอยู่
ต้องพักผ่อน แต่ฉันอยากรู้ตอนนี้นี่หน่า
แต่ลุงก็หลับไปแล้ว
ฉันคงต้องไปเขียนสิ่งที่อยากได้ และรอจนลุงเต่าตื่น
ฉันอยากรู้จริงๆลุงเต่าจะมีวิธีอะไรนะ
โปรดติดตามตอนต่อไป
สวัสดีค่ะ วันนี้มาดึกนิดหน่อย กะว่าจะอยู่รอดูฝนดาวตก ได้ดูฝนตกแทนซะงั้น^^
ตอนนี้เป็นตอนที่ 2 ของกระต่ายน้อยเรียนรู้การออมแล้ว
หวังว่าหลายๆคนคงจะชอบนะคะ มีอะไรแนะนำได้เสมอเลย หรือถ้าใครไม่สะดวกเม้นในนี้ สะดวกในเฟสมากกว่าก็แวะไปเยี่ยมชมได้ที่เพจสถานีไออุ่นเช่นกันค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการอ่าน ราตรีสวัสดิ์ค่ะ :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น